Forkunnug norðurlendsk konsert

Gestirnir spældu horn og flygul. Viðhvørt trio, viðhvørt duet. Bæði Jónina og Morten spældu flygul og fleiri verk spældu tey ferhent og var tað hugtakandi at síggja samanspælið millum tveir so góðar pianistar – fyri ikki at tala um, hvussu áhugaverd verk tey spældu.” Icebreaker” hjá Tryggva M. Baldvinsson var modernað og fangandi og Pernille spældi saman við teimum á valdhorn og tú kundi ímynda tær ísbrótaran, sum kom siglandi.

Annars spældu tey verk eftir Edvard Grieg, Morten Gaathaug, Frederik Kuhlau, Niels W. Gade, Peter A. Heise, Emil Thoroddsen, Sveinbjörn Sveinbjörnsson, sum eisini skrivaðiíslendska tjóðsangin og eftir Páll Ísólfsson. Verkið eftir Thoroddsen var eitthann skrivaði sama ár, hann doyði bert 46 ára gamal. Hann vann eina 1. virðislønfyri “Hver á sér fegra føðurland” og varð tað frumframført á Tingvellum, sum hann reið til í 1944 í sambandi við tjóðardagin 17. juni. Men á ferðini gjørdist Thoroddsensjúkur. Hann hoyrdi frumframførsluna av verki sínum, men doyði á mánaða seinni.

Tvey brot úr kantatu eftir Páll Ísolfsson vórðu spæld: “Brennið tið vitar” og “Térlandnemar hetjur af konungakyni” . Kantatan varð skrivað til 1000 ára hald á Tingvellum. Fleiri av donsku og norsku verkunum vóru vøkur fantasistykkir og stuttlig løg inspirerað av fólkatónleiki.